Τετάρτη 10 Ιουλίου 2013

Να γνωρίζεις ανθρώπους


Βρίσκομαι σε ενα νησί.Για 2 ωρες ακόμα.’Ηρθα δοκιμαστικα για δουλειά.
Περασαν 6 μερες.Δεν ξερω αν θα γυρίσω.

‘Οσο ήμουν εδω...γνώριζα ανθρώπους.

Μικρούς και μεγάλους. Άνθρωποι που θέλουν να σε πλησιάσουν, να μοιραστούν πράγματα που κουβαλούν μέσα τους,να πουν μια κουβέντα μαζί σου. Να χαρούν που γνωρίζουν έναν νέο άνθρωπο με τον οποίο βρίσκουν κοινά ενδιαφέροντα σε κάτι.Να σε στηριξουν για να μείνεις εσύ γιατί σε πάνε. Να αράξουν στην μπάρα μαζί σου  με το ποτο τους, στην κουζίνα, στο τραπέζι έξω απο το μπαράκι που βαράει δυνατά εκείνη την ώρα την μουσική. Στο μηχανάκι επιστρέφοντας απο το μαγαζί ή στο αμάξι.

Μεστές καλημέρες με τον φούρναρη 3 και  4 και 5 το πρωί που βγάζει τις  τυρόπιτές του.

Με άγνωστα παλικάρια που χθές πάρταρες μες στο μαγαζί και  βάζατε τραγούδια όταν είχε αδειάσει.

Σφηνάκια με παιδιά που είχες περάσει καλά το προηγούμενο βράδυ και που το όνομά τους..σου διαφεύγει εκείνη τη στιγμή.

Παιδιά που σε είχαν κόψει αλλιώς στην αρχή και μετά διαπραγματευόσασταν τι θα πιείτε οι 2 σας το βράδυ στην ταράτσα.

Γεμάτες χαμογελαστές καλησπέρες καθώς πας στο μαγαζί  και σκάνε και ξεμυτίζουν ένας  ένας απο την κουζίνα, απο το μπάρ, απο την τουαλέτα και απο κάθε πλευρά του μαγαζιού

Η εικόνα του μάγειρα να βγαίνει αργά αργά απο την κουζίνα με τα χέρια στις τσέπες και ενα χαμόγελο ενθουσιασμού διότι άκουσε μια ροκιά της  εποχής του και  έρχεται να συζητήσει.

Ο ιδιοκτήτης του απέναντι μαγαζιού που σου ζητά να ρίχνεις  μια ματιά για να πάει να φέρει το σκύλο του απο το σπίτι και μετά βάζει σφηνάκια.

Ο σταθερός πελάτης με την βροντερή φωνή που κάθεται πάντα στην μπάρα και σιγοτραγουδά και πορώνεται με την μουσική.

Η κουβέντα το ένα βράδυ με εναν σερβιτόρο για τον Θάνο Ανεστόπουλο και την άλλη για τον Παντελίδη, σοβαρά.

Η κοπέλα που κάθεται στην μπάρα και συζητάς και γουστάρει με την μουσική σου. Η΄ το σιγοτράγουδισμα απο κάποιον λίγο πιο μακριά.

Το άραγμα έξω απο το μαγαζί μαζί με ενα ποτήρι ουίσκι με μόνη συντροφιά ένα χαλαρό τραγούδι να ακούγεται απο μέσα καθώς κλέίνουμε και τον νησιώτικο δυνατό αέρα

Ο μοχάμεντ που σου φτιάχνει μερακλήδικα τοστάκια με διπλό τυρί ζαμπόν ντομάτι και σαλάμι

Το αίσθημα να ακούς απο όλους.. «εμείς εσένα θέλουμε»

Και το παλικάρι απο την Καλαμπάκα που μένεις μαζί  διεκδικώντας την ίδια θέση εργασίας και όταν φεύγει σου περνάει στον υπολογιστή σου όλα όσα θα σου φανούν χρήσιμα αν πάρεις  εσύ τη θέση

Και πόσα ακόμα...

Οι περισσότεροι  που βρίσκονται εδώ είναι μακριά απο τα σπίτια τους.
Για τους λόγους τους. Για οικονομικους, για να δραπετεύσουν απο τα προβλήματα τους, για να σπάσουν την ρουτίνα απο την δουλειά της Αθήνας

Και όλοι, έχουμε αφήσει ξεκλείδωτα για νέους φίλους και παρέα