Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012

Πότε ένιωσες τελευταία φορά ελεύθερος;

 Τι σε κάνει να νιώθεις ελευθερία;Να το πάρουμε απο την αρχή.Καταρχάς τί είναι αυτό το συναίσθημα.

Είναι πολύ απλό.Εξαιρετικό απλό.Να στο περιγράψω;

  • Είναι οι στιγμές που νιώθεις πιο..ελαφρύς.
  • Οι στιγμές που νιώθεις απόλυτα ξέγνοιαστος.Που δεν σκέφτεσαι απολύτως τίποτα.
  • Που το χαμόγελο σκάει κάθε δευτερόλεπτα....
  • Γιατί απλά ζείς μοναχά τη στιγμή που βιώνεις!
Για σκέψου.Πότε βίωσες τελευταία φορά τέτοιο συναίσθημα;Για να σε βοηθήσω λίγο...

   Διαβάζοντας αυτό http://football-blabla.blogspot.gr/2012/12/blog-post.html, θυμήθηκα,διαπίστωσα, ενθουσιάστηκα με το πόσο δυνατές παραμένουν αυτές οι αναμνήσεις.Οι στιγμές που απλά πέταγαμε μια μπάλα και τρέχαμε απο πίσω της.Ήκαι καθώς μεγάλωνα και άρχιζα πια να γίνομαι ένας...ώριμος σκεπτόμενος νέος πλημμυρίζοντας απλά με σκέψεις το κεφάλι μου...βάζοντας τις μεταβλητές "ελευθερία+μπάλα" στον εγκέφαλο, μου ξέθαψε 2 στιγμές.Όταν πρίν..4;5;Κάπου τόσα χρόνια τελοσπάντων που ήμουν κάπου κοντά στα 18, κάποιο καλοκαιρινό βράδυ που δεν είχαμε άλλη όρεξη και διάθεση για..άλλο ένα ποτό, μπήκαμε 2-3 η ωρα την νύχτα στο γήπεδο του μπάσκετ δίπλα στη θάλασσα, ντυμένοι με παντελόνια μέχρι..πουκάμισα και σαγιονάρες και παίξαμε με ενέργεια που θα ζήλευαν ντοπαρισμένοι αθλητές έχοντας για μόνο φώς το φεγγάρι και τα φώτα απο τα σπίτια απέναντι.

   Άλλη μια αντίστοιχη στιγμή συνέβη πρίν..3 ίσως χρόνια όταν μια περατζάδα στο πασαλιμάνι κατέληξε σε..μονάκι ποδοσφαίρου 2 εναντίον 2 στον γήπεδο της ακαδημίας μπάσκετ του Ολυμπιακού, με μπάλα απο το περίπτερο, 12 η ώρα το βράδυ.

  Και οι 2 αυτές αναμνήσεις είχαν κοινούς παρονομαστες.Ενέργεια,ατελείωτη όρεξη για τρέξιμο,χαμόγελο ως τα αυτιά και τις κόρες των ματιών διογκωμένες απο την χαρά της στιγμής!

  Όσο μεγαλώνεις, οι στιγμές που σε κάνουν να νιώθεις ελεύθερο σπανίζουν,στερεύουν.Τις βρίσκεις όταν ξεφεύγεις απο τα καλούπια της καθημερινής ζωής,την ρουτίνα.Όταν απλά περνάς τα διόδια της Ελευσίνας και φεύγεις!Όταν κάθεσαι έξω στα κάγκελα του πλοίου και γουστάρεις που σε κοπανάει ο αέρας στο πρόσωπο παραμορφώνοντας το και παγιδεύεται τρέχοντας δαιμονισμένος μέσα στα ρούχα σου ενώ νιώθεις την αλμύρα απο τα ατελείωτα κύματα που σκίζει το πλοίο!Όταν επίσης σπάς τις.."φυσικές σταθερές" της διασκέδασης και ψυχαγωγίας.Όταν κάνεις το αναπάντεχο,το απρόσμενο, το μη σύνηθες..πλημμυρίζεις με την τρέλα, την ζωντάνια,την ηδονή της ελευθερίας!

  Και να σου πώ και κάτι ακόμα;Ελευθερία νιώθεις όταν περπατάς δίπλα δίπλα(όχι και χεράκι χεράκι,φτάνει πια) με την κοπέλα σου, με τα χέρια στις τσέπες απο το κρύο και απλά κοιταζόσαστε και γελάτε με τις μαλακίες που κάνετε, που λέτε, που σκέφτεστε ταυτόχρονα, σε έναν έρημο δρόμο κάποιο βράδυ καθώς εκεινή σκουντουφλάει ευθύς αμέσως, αφότου σε είχε αποκαλέσει γεμάτη ικανοποίηση..."στόκο".Ο έρωτας στριμώχνεται όταν περιορίζεται απο τα χάδια τις αγκαλιές και τα φιλιά.Ο έρωτας είναι το ευκολότερο μονοπάτι για να βρεθείς κάποια στιγμή σε λεωφόρους ελευθερίας και ευτυχίας.Μα και το πιο δυσπρόσιτο...


Μην την ψάχνεις.Απλά όταν το ένστικτο έχει κέφια,κλείδωνε τη λογική και θα ξανανιώσεις.

"Κέρναμε να σε κερνώ 
και μη ρωτάς τι μένει,
στης μάνας Γής την αγκαλία 
η αλήθεια είναι κρυμμένη"