Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2012

Σκέφτομαι πως..

 ...με μουσική,με μπόλικα cd,με 4 ρόδες και ένα τιμόνι,με ένα απλά αξιόπιστο όχημα, θα μπορούσα να περάσω χρόνια απο τη ζωή μου.Με το χέρι έξω να παίζει με τον αέρα και να ταξιδεύω σε δρόμους επαρχιακούς,μέσα σε δάση,δίπλα σε θάλασσες,πάνω σε βουνά αντε και μέσα σε πόλεις αλλά μόνο νύχτα.Και δεν θέλω παρέα.Μοναχός.Λατρεύω τη σιωπή.Όπως και να αφήνω το μυαλό μου να χάνεται σε σκέψεις.Πως κάνουν απόψυξη στα ψυγεία;εξαέρωση στα καλοριφέρ;Έτσι κι εγώ συντηρώ την ξερή μου την κεφάλα.Την αφήνω ελεύθερη,χωρίς λουράκι(δουλείες,μέλλον,άδειες τσέπες,φίλοι,γυναίκες,σπουδες,γονείς,προβλήματα κλπ)να πάει όπου έκεινη θέλει και το μόνο που της δίνω να παίξει είναι η μουσική και ο δρόμος.

Να,για κάτι τέτοια τοπία μιλάω.




   Θές το άγνωστο της επόμενης στροφής;Θες η φύση;Η αίσθηση οτι δίπλα σου δεν υψώνεται τσιμέντο αλλά βουνό η΄η ατελείωτη θάλασσα;Ο αέρας,αυτός ο δροσερός καθαρός αέρας που σε χτυπάει απο όλες τις κατευθύνσεις, που τον ρουφάς δυνατά,και τον νιώθεις σε όλο σου το σώμα;
   Η΄ μήπως οι ήχοι;Κλείνεις τη μουσική και ακούς τα δέντρα να "ανατριχιάζουν" απο τον δυνατό αέρα που τα διαπερνά.Μπορεί να ακούσεις το χτύπημα απο τα φτερά ενός αετού και στα επόμενα μέτρα να τον δείς να εξουσιάζει
τα ουράνια.



                   




     Η μυρωδιά καμμένου ξύλου βροχερές μέρες στα χωράφια με τον καπνό να ανεβαίνει αργά αργά και να πηγαίνει όπου τον παρασέρνει ο άνεμος;Το οτι μπορείς να δείς το...πόσο πολυ γκρί γίνεται ο ουράνος και κυκλώνει απειλητικά τα πάντα τριγύρω σε μια καταιγίδα;Η΄το πώς γυαλίζουν οι πέτρες και τα βράχια μετά απο μια βροχή όταν τα ξαναβλέπει ο ήλιος όπως στην εικόνα δίπλα,μερικά χιλιόμετρα απο το χωριό μου;
   Ταξιδεύεις, περνάς απο χωρίο σε χωριό και βλέπεις τους ανθρώπους να είναι διαφορετικοί,τα σπίτια τους.Χαιρετάς έναν άγνωστο μπάρμπα πάνω σε ενα μηχανάκι και θα σου ανταποδώσει τη χαιρετούρα.Και ξαφνικά,κάνεις μια δεξιά στροφή και μπορεί να σκάσουν αμέτρητα αιγοπρόβατα!Μου χει κάνει εντύπωση το πόσο χαλαρός στέκεται ο βοσκός σε κάποιο ύψωμα σε κάτι τέτοια σκηνικά.Όσο αδιάφορα σε κοιτά και η εκάστοτε κατσίκα.Σου ρίχνει ένα βλέμμα λές και ξέρει οτί αυτό που βλέπει είναι ένα ακόμα αυτοκίνητο και συνεχίζει να χοροπηδά πάνω στα χαλάσματα.
  Μέσα στις πόλεις δεν κινείται τίποτα.Προσέξτε το.Πέρα απο εμάς και τα κατασκευάσματα μας,τα μόνα μη ανθρώπινα στοιχεία που βλέπουμε να κουνιούνται είναι σκυλιά,γάτες και τα περιστέρια.Τίποτα άλλο.Ακόμα και τον ουρανό,θέλει προσπάθεια να τον δείς.

Δεν ξέρω τι μπορεί να σημαίνουν όλα αυτά απο τη σκοπιά της ...ψυχολογίας.Όποιος ξέρει ας με διαφωτίσει!Μήπως πρέπει να βγάλω επαγγελματικό και να καβαλήσω καμιά νταλίκα να γυρνάω την Ευρώπη;;;






4 σχόλια:

  1. Πάντως ρε παιδί μου ααααν ποτέ θελήσεις συνοδηγό,προσφέρομαι γιατί συμφέρω:Δε μιλάω(αν δε με προκαλέσεις),δε λαλάω,πιάνω λίγο χώρο και προπάντων ακούμε την ίδια μουσική.Ααα και δε τρώω και πολύ.Άρα δε θα σου κοστίσω (πολύ ακριβά):P

    Τώρα,πέρα από την πλάκα,τα ταξίδια με αυτοκίνητο έχουν μεγάλη γοητεία.Ξεφεύγεις.
    Θα στο ανέλυα και ψυχολογικά,αλλά δεν έκατσε να γίνω ψυχολόγος με βαθύτερες γνώσεις!!:P

    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Άλλη προσφορά δεν βλέπω...όποτε μόλις κέρδισες τη θέση!έκοψες τα πόδια στον ανταγωνισμό :p

    Έρχεσαι Αθήνα απο οτι διάβασα!Μπορεί να έχει 23948302 άσχημα πράγματα αυτή η πόλη αλλά έχει και 10-15(ίσως και παραπάνω)ξεχωριστές ομορφιές.Μία τον Πειραιά(:p)και τις υπόλοιπες,είναι στο χέρι σου να τις ανακαλύψεις!
    Και άφου έχεις την έφεση στην ψυχολογία,μάθε μόνη σου!Μια ακόμα ομορφιά του κέντρου είναι τα βιβλιοπωλεία του(αντε ορίστε,μαρτύρησα κι άλλη)


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Την Αθήνα την αγαπώ!Χωρίς ιδιαίτερο λόγο.Ή μάλλον για αυτές τις 10-15 (ίσως και παραπάνω) ξεχωριστές ομορφιές.:)Και γι'αυτές που θα ανακαλύψω μόνη μου

    Τα βιβλιοπωλεία στο κέντρο απέκτησαν νέα πελάτισσα.Να '΄σαι σίγουρος γι'αυτό.;)

    Και εννοείται πως έκοψα τα πόδια στον ανταγωνισμό.Ήταν τόσο δύσκολο!:P

    Υ.Γ σπουδάζεις?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σπουδάζω για λίγο καιρό ακόμα,δυστυχώς.Στο Πα.πει είμαι,μπήκαμε 5ετος και μάλλον,πρέπει βασικά να 'ναι και το τελευταίο.Η κλεψύδρα της ξεγνοισιάς τελειώνει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή